Sagowce to rośliny bardzo stare ewolucyjnie, reliktowe, wiele z nich występuje na ograniczonym obszarze i tworzy niezbyt liczne populacje. Choć wyglądem przypominają palmy, są bliżej spokrewnione z roślinami szpilkowymi.
Dioon edule to rzadki sagowiec - występuje jedynie na nielicznych stanowiskach w Meksyku. Jego liczebność spada dlatego jest objęty specjalną międzynarodową ochroną prawną (CITES, Czerwona Księga IUCN). Rośnie na skalistych zboczach, w środowisku o charakterze przejściowym między tropikalnym lasem liściastym a lasami dębowymi.
Zarówno okazy męskie, jak i żeńskie wytwarzają wielkie szyszki - strobile. Dioon edule to sagowiec dorastający 4 m wysokości, zaopatrzony w mocne, sztywne i ostro zakończone liście dochodzące do 2 metrów długości. Na jednym osobniku zwykle można naliczyć ponad 100 liści.

Okazy, które znajdują się w kolekcji mają ciekawą historię. Okaz męski został zakupiony w 1848, jak wynika z rachunków, w Medyce lub Pradze. Od tamtego czasu rośnie i często kwitnie.
Okaz żeński ma niejasne pochodzenie. Najprawdopodobniej został kupiony w tym samym czasie, ale w czasie okupacji przewieziony do pałacu Potockich w Krzeszowicach. Miał, razem z innymi roślinami z Ogrodu botanicznego UJ, zdobić rezydencję niemieckiego gubernatora Hansa Franka.